ایمپلنت دندان با پین دندان چه تفاوتی دارد؟

ایمپلنت دندان با پین دندان چه تفاوتی دارد؟ مواد ترمیمی پرکننده در درمان انواع پوسیدگی و کاویته‌های دندان جایگاهی پراهمیت داشته و به عنوان یک گزینه درمانی بسیار مؤثر شناخته می‌شوند. استفاده از مواد پرکننده اقدامی سریع و نسبتاً بدون درد بوده و در صورتی که به درستی انجام گیرد، می‌تواند تا سال‌ها از دندان آسیب دیده محافظت نماید.

با این حال در مواردی که وسعت پوسیدگی به حدی است که بخش اعظمی از بافت دندان از بین رفته است، پر کردن دندان به تنهایی کافی نبوده و لازم است که به طریقی پایه دندان در برابر نیروی عضلات جونده و فشارهای خارجی که از عوامل اصلی شکستگی به شمار می‌روند، تقویت گردد. در این شرایط از پین‌ دندانپزشکی استفاده می‌شود. در نگاه اول ممکن است فرق ایمپلنت با پین مشخص نباشد، حداقل برای افرادی که هیج سررشته ‌ای از امور دندانپزشکی ندارند. اما باید بدانید این دو اصطلاح (پین و ایمپلنت) علی رغم شباهت ظاهری شان، عملکردها و کاربردهای متفاوتی دارند. در مطلب امروز قصد داریم به مقایسه پین دندان با ایمپلنت بپردازیم و به شما بگوییم که هر یک در چه مواردی به کار می روند. از حسن توجه شما تا پایان مطلب سپاسگزاریم.

پین دندانپزشکی چیست؟

پین دندانپزشکی میله فلزی نازکی است که در داخل دنتین یا عاج دندان کار گذاشته شده و عمدتاً به عنوان یک ابزار حمایتی برای پرکننده‌های کامپوزیتی به شمار می‌رود.

 هدف از به کارگیری پین تقویت ساختار دندان آسیب دیده به منظور نگه داشتن هرچه بهتر ماده ترمیمی است.

این پین‌ها از طریق سمان یا پیچ در داخل دندان محکم گردیده و به عنوان نقطه اتکایی برای نگهداری ماده ترمیمی یا روکش عمل می‌کنند.

این شیوه درمانی درصد موفقیت بسیار بالایی داشته و به عنوان گزینه‌ای جایگزین برای کشیدن دندان‌ها تلقی می‌گردد.

در حقیقت با استفاده از کارگذاری پین افراد می‌توانند دندان‌های آسیب دیده خود را برای مدت بیشتری حفظ نمایند و کمتر به سوی روش‌های برگشت‌ناپذیری چون کشیدن و ایمپلنت دندان سوق داده شوند.

در چه مواردی از پین دندان استفاده می‌شود؟

پین دندان در شرایط زیر می تواند به بازسازی دندان کمک کند و آن را حفظ نماید:

• شکستگی دندان (در صورتی که فقط قسمت تاج دندان آسیب دیده باشد اما ریشه هنوز کاملا سالم است).
• پوسیدگی دندان (وقتی شدت پوسیدگی به حدی بالاست که تاج دندان به طور کامل از بین رفته است).
• دندان آسیب دیده‌ ای که قرار است روکش شود اما ابعادی کوچکتر از ۳ میلی متر دارد.
• هنگامی که سطح تراز دندان نیاز به اصلاح داشته باشد.

روکش دندان بعد از عصب کشی الزامی است؟

در این مقاله میخواهیم درباره نیاز به روکش پس از عصب کشی برایتان بگوییم.

در چه مواردی از پین دندان استفاده نمی‌شود؟

• اگر دندان به دلیل بیماری پریودنتال لق باشد.
• در کودکان، اگر رشد ریشه کامل نشده باشد، زیرا در این حالت تهیه یک ریشه کامل امکان پذیر نیست.
• در سالخوردگان، اگر کانال ریشه خیلی باریک باشد.
• اگر بخشی از دندان زیر لثه شکسته شود.
• در مورد روند غیر طبیعی در اطراف اپکس.
• اگر ریشه منحنی باشد.
• اگر ریشه خیلی کوتاه است.

مهم ترین سوالات شما درباره ایمپلنت دندان

در این مقاله سعی شده است که تمام سوالاتی که ممکن است درباره ایمپلنت دندان داشته باشید را پاسخ دهیم. مقاله را بخوانید شاید به سوال شما هم پاسخ داده باشیم.

ایمپلنت دندان با پین دندان چه تفاوتی دارد؟

خب حال میخواهیم تفاوت بین پین دندان و ایمپلنت را بررسی کنیم.  ایمپلنت از چند قسمت تشکیل شده است که اولین قسمت آن باید در استخوان فک قرار بگیرد. جنس پین ایمپلنت یا همان ریشه مصنوعی از (تیتانیوم) می باشد. برای ساخت پایه ایمپلنت فلزات مختلفی ازمایش شده اند. تیتانیوم تنها فلزی می باشد که بدن انسان نسبت به آن واکنش نمیدهد.  پایه ایمپلنت باید به استخوان فک متصل شود. به همین دلیل بعد از قرار دادن آن در فک باید مدت زمانی مشخص صبر کرد که بسته به نوع دندان و شرایط دیگر ممکن است 3 تا 5 ماه طول بکشد.

پایه های ایمپلنت دندان همانند ریشه دندان عمل کرده و سبب بهبود تکلم و جویدن خواهد شد. پس از اتصال پایه ایمپلنت دندان به استخوان فک بایستی چند ماه بسته به شرایط بدنی بیمار منتظر جوش خوردن آن بود. پایان کار ایمپلنت دندان با کار گذاشتن روکش ایمپلنت دندان مشخص می شود.

از آنجایی که دریافت ایمپلنت دندان، یک پروسه طولانی و تهاجمی محسوب می شود بنابراین بدیهی است که قیمت بسیار بالاتری داشته باشد. در حالیکه هزینه ترمیم دندان با پین فقط کمی بالاتر از پر کردن معمولی خواهد بود. از نظر ماندگاری، ایمپلنت یک روش تقریبا مادام العمر محسوب می شود و در صورت مراقبت صحیح همیشگی خواهد بود.

در واقع ممکن است پس از حدود ۱۰ سال نیاز به تعویض روکش ایمپلنت داشته باشید اما پایه ایمپلنت کاشته شده درون فک دائمی و ماندگار خواهد بود (مگر در برخی شرایط خاص مانند یک شکست ایمپلنت دندان). اما پین دندان ماندگاری کوتاه تری دارد.

ممکن است پین دندان شما لق شود و یا بیرون بیاید که در اینصورت نیاز به تعویض پین خواهید داشت. همچنین در صورت گسترش پوسیدگی دندان پس از پین (عمدتا به خاطر عدم تخلیه کامل قسمت های پوسیده) لازم است پین برداشته شود و پس از رفع پوسیدگی و یا عصب کشی، یک پین جدید نصب شود. از نظر مدت درمان، ایمپلنت به یک دوره درمان حداقل ۳ ماهه نیاز دارد. عموما ۳ تا ۶ ماه طول می کشد تا پایه ایمپلنت به استخوان فک جوش بخورد. در صورت نیاز به پیوند استخوان، دوره درمان طولانی تر نیز خواهد شد. اما پین گذاری دندان در یک یا نهایتا دو جلسه انجام می شود. عوارض ناشی از پین گذاری دندان، بسیار کمتر از عوارض احتمالی پروسه دریافت ایمپلنت خواهد بود.

چرا جراحی ایمپلنت انجام می‌دهیم؟

از کجا بدانیم شرایط کاشت ایمپلنت دندان را داریم؟

در چه مواردی از ایمپلنت دندان استفاده می‌شود؟

در زیر به چند مورد از کاربردهای رایج ایمپلنت دندان اشاره شده است:

• نگه داشتن یا جایگزینی دندان مصنوعی
• پشتیبانی از تاج و بریج دندان
• جایگزینی دندان های تاج دار ناپایدار یا عفونی
• جایگزینی دندان اصلی از دست رفته و یا غایب (دندان‌ غایب به دندان‌هایی دائمی گفته می شود که به دلایلی مانند عدم تشکیل مادرزادی جوانه دندانی و یا کشیده شدن داخل دهان نیستند).

عمر روکش دندان چقدر است؟

اگر قصد روکش کردن دندان هایتان را دارید این مقاله را بخوانید.

سوالات متداول

ایمپلنت رشت دکتر روشن طلب

ایمپلنت رشت در کلینیک تخصصی ایمپلنت و پروتز دندانی پاسارگاد براساس جدیدترین روش‌ها و تکنیک‌های متداول، زیر نظر بهترین متخصصان ایمپلنت و جراحان فک و صورت انجام می‌شود.

سخن آخر

به طور خلاصه، فرق ایمپلنت با پین آن است که برای استفاده از پین نیاز به داشتن یک دندان یا حداقل یک ریشه دندان سالم است. در واقع پین یک میله نازک است که همانند یک ستون به تقویت استحکام دندان کمک می کند. برای اطمینان از دوام مطلوب ترمیم انجام شده با پین غالبا باید روند درمانی با نصب روکش تکمیل شود. روکش مانند یک نوار نازک در اطراف دندان اصلی قرار می گیرد و بنابراین توزیع یکنواخت فشار را تضمین می کند. به این ترتیب وقتی یک خوراکی سفت می جوید، ساختار دندان شکسته نمی شود.

ایمپلنت دندان یک ریشه دندان مصنوعی است و از یک پیچ تیتانیومی تشکیل شده است که در استخوان فک قرار می گیرد. این بدان معناست که در صورتی به کار می رود که راهی برای نجات دندان وجود نداشته باشد و در واقع دندان کشیده شود، مانند زمانی که شدت آسیب دیدگی به حدی زیاد است که مقداری از دندان در زیر استخوان فک شما شکسته است. همچنین اگر ریشه دندان سست شده باشد، باز هم لازم است دندان خارج شده و ایمپلنت شود.

هزینه پین گذاری دندان، بسیار کمتر از دریافت ایمپلنت است. علاوه بر این، پروسه درمانی پین دندان کوتاه است و در اغلب اوقات در همان جلسه پر کردن تکمیل می شود، مگر آنکه عصب کشی انجام شده باشد. به علت آنکه نصب پین دندان تقریبا غیر تهاجمی محسوب می‌ شود، دوره نقاهت کوتاه تری دارد. در مقابل، دریافت ایمپلنت دندان یک پروسه طولانی و چند مرحله ای است، هزینه بالایی دارد و یک درمان مادام العمر با دوره نقاهت طولانی محسوب می‌ شود. درست است که ایمپلنت ها کاملا راحت و طبیعی به نظر می رسند اما به خاطر داشته باشید که هیچ چیز نمی تواند جای دندان های طبیعی شما را بگیرد. بنابراین برای جلوگیری از از دست دادن این سرمایه های گرانبها، چکاپ های منظم دندانپزشکی را فراموش نکنید تا در صورت آسیب دیدگی دندان بتوانید آن را در مراحل ابتدایی درمان نمایید.